Wczoraj miała miejsce rzecz niesłychana! Aż dziw, że nie podano tego na żółtym pasku w pewnej jakże niezależnej i bezstronnej stacji.
Wczoraj bowiem, odbywały się urodziny mojej cioci. Właściwie, to nic zaskakującego, biorąc pod uwagę, że obchodziła je ona już 58 razy. Zaskakującą jest zgoła inna sprawa...
Jedną z zaproszonych osób, była bowiem siostra jubilatki - ciocia R. Ciocia R. będąca zwolenniczką PO i Tuska, podejrzewam, że jeszcze zanim wpadł on na pomysł, by wziąć się za politykę. Ciocia R., która życzliwie uśmiechała się słysząc o kolejnych gafach Bronisława - jej drugiej, zaraz po Donaldzie, sympatii.
Żeby Państwu delikatnie naszkicować charakterystykę cioci R. powiem, że jest to prawniczka pracująca w reklamie, osoba o twardym, konkretnym charakterze, niezwykle uparta, czasem złośliwa, nieznosząca sprzeciwu.
Kiedy na podobnych do wczorajszej imprezach w mojej rodzinie pojawiał się temat polityki - atmosfera momentalnie gęstniała. Ciocia R. niezwykle często - czasem mając, a czasem nie mając argumentów - gasiła entuzjazm większości rodziny do braci Kaczyńskich. Irytowała zaś swoją determinacją w popieraniu Komorowskiego, Tuska i Platformy w ogóle. Z czasem przyzwyczailiśmy się do jej poglądów i nikt nawet nie próbował jej przekonywać.
Przechodząc jednak do meritum - wczoraj zaś, około godziny 20stej, ciocia R. powiedziała:
"Im więcej słucham wypowiedzi Komorowskiego, analizuję jego poczynania, tym bardziej mnie zniechęca. Ja już nie wiem, na kogo będę głosować."
Radości zgromadzonych nie było końca.
